OSP SZALOWA

Zarząd OSP Szalowa:

1. Prezes – Walenty Żarnowski
2. Naczelnik – Marcin Barczyk
3. Zastępna Naczelnika – Sławomir Drożdż
4. Skarbnik – Radowsław Myśliwiec
5. Gospodarz – Tadeusz Żarnowski

Historia

OSP Szalowa powstała w 1906 roku z inicjatywy mieszkańców, umiejętnie pokierowanej przez aktyw Szalowej i ówczesnego wójta – Michała Gawlika. Inicjatywa ta zrodziła się podczas zebrania Kółka Rolniczego Wydatki związane z założeniem straży pokryło Kółko Rolnicze. Straż liczyła wówczas od 12 do18 umundurowanych członków.

W cztery lata po założeniu straży mieszkańcy wsi ufundowali członkom sztandar, który poświęca ks. proboszcz Stanisław Niepokój 22 maja 1910r. w dzień odpustu Św. Trójcy. Sztandar ten do tej pory znajduje się w pamiątkowej gablocie w strażnicy.

Foto. Archiwum OSP Szalowa

Początki powstania straży były bardzo trudne ze względu na fakt, że byliśmy wówczas pod zaborem. Lata przed I wojną światową i okres wojenny nie przysparzały straży sukcesów, ale należy to usprawiedliwić istniejącymi wówczas warunkami społeczno – polityczno – ekonomicznymi. Dopiero w kilka lat po wojnie tj. 25. 04. 1922r. ponownie na zebraniu Kółka Rolniczego, które odbyło się pod przewodnictwem wójta Piotra Tubka na wniosek Aleksandra Mordawskiego, postawiono sprawę odnowienia straży ogniowej.

Odnowiona straż ogniowa liczyła 15 członków. Naczelnikiem wtedy był Jan Jerzak. O innych władzach, kierujących wówczas strażą, nie ma żadnych wzmianek w zapiskach.

Członkowie straży otrzymali 100 zł 50 gr. subwencji od Kółka Rolniczego na zakup mundurów. Jedynym sprzętem strażaków w tym czasie była ręczna sikawka 2-kołowa i 2 osęki na wartość 800 zł.

W okresie międzywojennym organizacja zdana była na własne siły, ponieważ nie była politycznie zaangażowana po stronie sanacji. Na szczęście nie brakowało w szeregach OSP ofiarnych, oddanych sprawie działaczy i dlatego też w roku 1933 OSP Szalowa zdobyła na zawodach pożarniczych pierwsze miejsce.

Foto.  Dyplom na zajęcie pierwszego miejsca – Archiwum OSP Szalowa

Na przestrzeni następnych lat OSP pokonała szereg trudności służąc naszemu społeczeństwu. Z własnych składek i funduszy z imprez OSP pomnożyła swój majątek gromadząc sprzęt przeciwpożarowy. Wyposażenie to, chociaż bardzo skromne i prymitywne, w rękach ofiarnych jej członków, służyło mieszkańcom naszej wsi i okolicznych wiosek. Lokum na swój sprzęt strażacy mieli w starej kancelarii, która swym zewnętrznym wyglądem przypominała galicyjską dymną zapomnianą chatkę.

Foto.  Stara kancelaria – pierwsze lokum – Archiwum OSP Szalowa

W zawilgoconym pomieszczeniu o powierzchni kilkunastu m2 mieścił się cały majątek OSP w postaci dwóch sikawek ręcznych, kilku metrów węży, drabinek, bosaków, mundurów strażackich, syreny ręcznej i innego drobnego sprzętu.

Okres pierwszej wojny światowej i lata powojenne niewiele mówią nam o istnieniu straży. Jedynie z książki Kółka Rolniczego można się dowiedzieć jak na zebraniach wiejskich strażacy zabierali głos w ważnych sprawach społecznych. W latach 1930-1938 komendantem straży został dh Franciszek Szura, a w latach 1938-1947 dh Stanisław Kurcab.

Dnia 2 stycznia 1938 roku pierwszym prezesem straży zostaje Marian Rylski – pan szalowskiego dworu. Funkcję tą pełni do śmierci – do roku 1963. W latach 1947 – 1985 obowiązki komendanta OSP w Szalowej pełnił dh Stanisław Kostrzewa. W tym czasie jednostka otrzymała od Komendy Straży Pożarnej z Gorlic starą motopompę M – 400. Okres powojenny to okres odnowy w ruchu strażackim. Do organizacji wkracza nowy duch. Przede wszystkim nastąpiła modernizacja sprzętu. W 1955 Komenda Straży Pożarnej z Gorlic przekazuje naszej jednostce motopompę M – 800. W tym samym czasie ufundowany zostaje dla Straży ze składek społeczeństwa wóz strażacki konny. Jako środek lokomocji do pożaru wytypowane zostały z wioski dwie pary koni. Pierwszą z nich tworzyły konie dh Franciszka Barczyka, a drugą koń dh Józefa Gawlika i dh Izydora Koperniaka.

Foto.  Wóz konny strażacki – Archiwum OSP Szalowa

W związku z rozwojem naszej społeczności i naszej gromady zwiększały się zadania członków OSP. Nie sposób było wywiązać się z nałożonych na naszą organizację zadań w istniejących warunkach lokalowych. Na zebraniu OSP w 1958r. pada propozycja stworzenia lepszej bazy lokalowej dla sprzętu pożarowego. Myśl ta została zrealizowana w 1964r. W tym samym roku uzyskano parcelę z gruntu plebańskiego za zgodą Kurii Diecezjalnej w Tarnowie i powołano Społeczny Komitet budowy remizy, w skład którego weszli komendant straży Stanisław Kostrzewa, prezes OSP Franciszek Wojtas oraz druhowie: Maciej Lisowski, Stefan Wojna, Kazimierz Wojtas, Stanisław Dąbrowski i Władysław Kozioł. Strażacy dysponowali parcelą; kwotą 22 000 zł (porównywalna na chwilę obecna), która była zgromadzona w latach poprzednich a przede wszystkim szczerymi chęciami. Należy podkreślić, ze ogół mieszkańców wsi w pełni zaakceptował i poparł słuszny wniosek budowy remizy dla OSP w Szalowej. Dano temu wyraz na zebraniu wiejskim podejmując zobowiązanie świadczenia na rzecz budowy w postaci gotówki, materiałów i robocizny niefachowej. Zobowiązania te potwierdziła uchwała Prezydium Gromadzkiej Rady Narodowej w Szalowej Nr 3 z 12 sierpnia 1965r., która ustaliła świadczenia ludności w wysokości 500 zł na rzecz budowy remizy OSP w Szalowej czynem społecznym. Rozpoczęcie prac budowlanych nastąpiło w 1965r. a uroczyste oddanie remizy w roku 1967.

Foto.  Budowa remizy OSP – 1966  – Archiwum OSP Szalowa

Od tej pory remiza jest miejscem spotkań nie tylko strażaków. Z jej pomieszczeń korzystają też inne organizacje i mieszkańcy, którzy organizują imprezy okolicznościowe. Po oddaniu do użytku nowej remizy jednostka otrzymała od Komendy Rejonowej Straży Pożarnej w Gorlicach starszy samochód pożarniczy marki star – 25, posiadający zbiornik i nową motopompę M – 800. Otrzymany sprzęt przyczynia się do tego, że działania gaśnicze prowadzone przez naszą jednostkę stają się bardziej skuteczne.

Rok 1966 jest dla OSP Szalowa szczególnie uroczysty. Ze składek Polonii zagranicznej z Chicago zostaje ufundowany nowy sztandar z wizerunkiem Matki Boskiej i Św. Floriana. Pod tym sztandarem jednostka kroczyła do dnia 3 września 2006r.

Foto.  Szandar ufundowany przez polonię  – Archiwum OSP Szalowa

Jednostka nasza służyła i służy całemu społeczeństwu niosąc pomoc w trakcie pożarów, powodzi oraz w innych potrzebach. Członkowie OSP są aktywni w życiu naszego społeczeństwa. Uczestniczą w ważnych uroczystościach państwowych i kościelnych czuwając równocześnie nad ich bezpieczeństwem.

Poczet sztandarowy na mszy żałobnej w intencji Jana Pawła II przy Kościele Św. Floriana w Krakowie (kwiecień 2006r.)

Strażacy pełnili i pełnią wartę przy Grobie Pańskim w okresie Świąt Wielkanocnych w Wielkim Tygodniu, strzegąc tym samym zabytku sakralnego jakim jest nasz Kościół z I poł. XVIII wieku.

Organizacja nasza była wielokrotnym koordynatorem i organizatorem imprez kulturalno – rozrywkowych takich jak: dożynki, zabawy sylwestrowe i karnawałowe. Straż Pożarna to organizacja apolityczna, która niezależnie od następujących zmian zachowała swoją tożsamość i ma wciąż ten sam cel – ratować ludzi i ich mienie.

W roku 1996 zostaje dobudowane skrzydło do budynku remizy celem powiększenia obecnej sali o scenę z wyjściem ewakuacyjnym i zapleczem socjalnym. Na ten cel OSP z własnych funduszy zakupuje 25 tys. cegły i stal zbrojeniową.

Jednostka Ochotniczej Straży Pożarnej w Szalowej za zasługi dla pożarnictwa zostaje odznaczona złotym medalem w roku 1997.

Źródło: WWW.OSPSZALOWA.PL

Zobacz także: FACEBOOK/OSPSZALOWA