AMATORSKI ZESPÓŁ TEATRALNY W SZALOWEJ

Powstanie amatorskiego teatru w Szalowej datuje się na początek XIX wieku. Prekursorami byli założyciele Szkoły Ludowej, wokół której koncentrowało się życie wsi. Powstały w krótkim czasie zespół teatralny przygotowuje i wystawia sztuki i inscenizacje patriotyczne związane z rocznicami zwycięstw pod Grunwaldem, Racławicami itp.

Okres I wojny światowej to czas stagnacji a nawet zaniechania działalności artystycznej. Jednak uzyskanie niepodległości w 1918 roku spowodowało euforię i pobudzenie życia kulturalnego i artystycznego. Budowa budynku Kółka Rolniczego z małą salką widowiskową pozwoliła reaktywować działalność teatralną. Uaktywniły się organizacje młodzieżowe inspirowane przez nauczycieli szkoły podstawowej. W tym okresie wystawiano krótkie sztuki przeważnie komedie.

Okres II wojny światowej to czas zawieszenia działalności artystycznej. Wyzwolenie obudziło wielką chęć do działania na rzecz społeczności szalowskiej. Wtedy to powstał budynek tzw. „Ochronka”, Szkoły Podstawowej. Mieszkańcy po całodziennej pracy spotykali się wieczorami przy lampach naftowych na próbach przedstawień. Od 1945 – 1947 wystawiano między innym „ Jasełka” oraz przedstawienia: Pałka Madeja, Ojcowizna, Żywot Św. Genowefy i inne. W 1947 roku pojawiła się idea utworzenia zespołu teatralnego z pełną obsadą. Jego trzon utworzyli tworzyli nauczyciele miejscowej szkoły.

Jesienią 1953 roku został zarejestrowany „Zespół Teatralny w Szalowej”. Pierwszy spektakl – sztuka A. Fredry „Damy i Huzary” wzbudził prawdziwą furorę. Następnymi wielkimi dziełami amatorskiego teatru szalowskiego były realizacje: adaptacja „Pana Tadeusza”, wystawienie „Skąpca” Moliera, „Most” Szaniawskiego, sztuki Korcelego „Stefan Czarnecki i jego żołnierze”. Kolejnym przedsięwzięciem teatralnym jakiego podjął się zespół było wystawienie trudnej średniowiecznej sztuki Mikołaja z Wilkowiecka „Historia o Chwalebnym Zmartwychwstaniu Pańskim”. Wystawiano sztuki współczesne m.in. „Pałac Sprawiedliwości”, „List do Ireny”, „Taki Wstyd” oraz historyczne, w szczególności utwory A. Fredry: „Zemstę”, „Damy i Huzary”. W wyniku adaptacji scenicznej „Pana Wołodyjowskiego” powstał spektakl „Mały rycerz i panny”.

Zespół realizował duże przedsięwzięcia, ale również mniejsze formy sceniczne: inscenizacje, kabarety, programy rozrywkowe. Były to widowiska cieszące się wielkim zainteresowaniem środowiska szalowskiego i okolicznych miejscowości.

Biorąc udział w organizowanych przeglądach amatorskich zespołów teatralnych zdobywał zaszczytne miejsca w: Rzeszowie 1954 r., Tarnogrodzie 1976, kilkakrotnie w Czarnym Dunajcu i Bukowinie Tatrzańskiej. Współczesny Zespół Teatralny w Szalowej wyspecjalizował się w przygotowywaniu widowisk łączących tradycję obrzędów ludowych z ludowym tańcem, muzyką i śpiewem. W 2012 roku Amatorski Zespół Teatralny w Szalowej obchodził 65 – lecie swojej działalności.