TADEUSZ KASZTELOWICZ

Przyszedł na świat w rodzinie koleja­rskiej 25 listopada 1910 r. w Szeb­niach w pow. jasielskim. Po ukończeniu szkoły powszechnej w Jaśle podjął naukę w se­minarium nauczycielskim w Kroś­nie, gdzie w 1932 r. zło­żył egzamin dojrzałości. W marcu 1933 r. otrzymał mianowanie na nauczyciela szkoły powszechnej w Śnietnicy w pow. go­rlickim. W tym czasie za­warł związek małżeński z Marią Si­korówną – nauczycielką Szkoły Po­wszechnej w Bieśniku oraz złożył egzamin kwalifikacyjny. Od wrześ­nia 1936 r. otrzymał posadę w czteroklaso­wej szkole powszechnej w Rzepienniku Strzyżewskim, a po upływie roku w siedmioklasowej szkole powsze­chnej w Osobnicy Dolnej, pow. jasielskim.

W czasie okupacji został prze­niesiony do dwuklasowej szkoły w Woli Łużańskiej na stanowisko kierownika szkoły, gdzie wspólnie z żoną pro­wadził tajne nauczanie. Po zakończeniu wojny ukończył Wyższy Kurs Nau­czycielski w Łodzi i podjął starania o rozbudowę obiektu szkolnego. Od 1 lutego 1959 r. pracował na stanowisku podinspektora szkol­nego w Inspektoracie Oświaty w Gorlicach, a od 1 lipca 1961 r. peł­nił obowiązki zastępcy inspektora szkolnego aż do przejścia na eme­ryturę 30 listopada 1972 r.

Tadeusz Kasztelowicz od 1933 roku należał Do Związku Nauczycielstwa Polskiego (ZPN) i sprawował w jego szeregach wiele funkcji społecznych, w tym od 1951 do 1958 prezesa zarządu jego Ogniska. W latach 1955-1957 był kierownikiem Powiatowego Oś­rodka Metodycznego Geografii w Gorlicach. Od września 1958 r. do lutego 1959 r. pracował jako kiero­wnik Wydziału Pedagogicznego przy Oddziale Powiatowym ZNP w Gorlicach.

Poza pracą w oświacie i jej or­ganizacjach uczestniczył aktywnie w działalności społecznej na rzecz rady narodowych – gminnej i powia­towej, rady spółdzielczej. Przynależał do ZSL, gdzie okresowo pełnił szereg funkcji na szczeblu gminnym i powiatowym. Za działalność za­wodową i pracę społeczną zyskał wielkie uznanie i szacunek swoich wychowanków, współpracowni­ków, mieszkańców środowiska o­raz władz oświatowych i organiza­cyjnych.

Za zasługi na polu oświatowym i społecznym został nagrodzony Krzyżem Ka­walerskim Orderu Odrodzenia Pol­ski (1971), Srebrnym i Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem 1000-lecia Państwa Po­lskiego (1969), Medalem Komisji Edukacji Narodowej (1981), Złotą Odznaką „Za zasługi dla Wo­jewództwa Nowosądeckiego” (1982), Złotą Odznaką Związku Nauczy­cielstwa Polskiego (1981).

Zmarł 7 lutego 1991 r. i spoczął na cmentarzu parafialnym w Gor­licach. Pozostał w pamięci licznych wychowanków, nauczycieli oraz mieszkańców Woli Łużańskiej i Gorlic jako przykładny pe­dagog i wspaniały człowiek.