KS. WŁADYSŁAW KĘDRA
Władysław Kędra urodził się 29 listopada 1873 r. Probostwo w Łużnej objął w 1904 roku. Czekało go wiele pracy przy dokończeniu budowy nowego kościoła. Przy jego wznoszeniu poniesiono duże nakłady finansowe i zabrakło funduszy na prace wykończeniowe. W wyniku energicznych poczynań z jego strony załatwiono korzystne pożyczki bankowe, dzięki którym nie tylko odmalowano kościół, ale wyremontowano także plebanię i budynki gospodarcze.
Młodego proboszcza interesowała nie tylko praca duszpasterska, lecz wkrótce dał się poznać jako wielki społecznik. Członkowie założonego w 1889 roku Kółka Rolniczego powierzyli mu funkcję prezesa, którą pełnił do końca swego życia.
Przyczynił się walnie do powstania w 1907 roku Kasy Stefczyka, która swym kredytowaniem wspierała w potrzebie ok. 300 członków, a z osiągniętych zysków popierała prace rolniczo-oświatowe. Przewodniczył jej do 1940 roku.
Z inicjatywy księdza Władysława zorganizowano w gminie w 1911 r. Ochotniczą Straż Pożarną, która chroniła mienie mieszkańców przed pożarami i uświetniała swą obecnością miejscowe uroczystości kościelne i państwowe.
W tymże roku z jego inicjatywy i posła sejmu galicyjskiego Władysława Długosza doprowadzono do powstania mleczarni w Łużnej, a proboszcz został wybrany na przewodniczącego jej zarządu. Dzięki wydatnej pomocy ze strony kanonika i kilku miejscowych obywateli w budynku mleczarni urządzono scenę teatralną. Proboszcz z ambony ogłaszał terminy przedstawień.
W roku 1913 ksiądz Kędra pomógł mieszkańcom przy zorganizowaniu spółki zbytu bydła i trzody chlewnej, która sprzedając konsumentom żywiec omijała pośredników i mogła zagwarantować hodowcom wyższe ceny.
W sierpniu 1914 młodemu plebanowi przyszło żegnać mieszkańców Łużnej i Woli Łużańskiej udających na pola bitewne I wojny światowej. Po zarządzeniu ewakuacji ksiądz wraz z rodziną i kościelnym znalazł schronienie koło Stróż, gdzie przeczekał nawałę ogniową, która spustoszyła wieś Łużną. Po wycofaniu się Rosjan ks. Kędra jako znany już działacz społeczny i polityczny pełnił funkcję wicemarszałka powiatowego. Oddał wtedy nieocenione przysługi mieszkańcom parafii, przydzielając poszkodowanej ludności materiały budowlane z austriackiej Centrali Odbudowy w Gorlicach. Pomoc ta okazała zbawienna dla mieszkańców Łużnej, ponieważ w wyniku działań wojennych wieś straciła 220 budynków mieszkalnych. W czasie walk na terenie Łużnej poważnie ucierpiał od kul armatnich także kościół, który dzięki zapobiegliwości proboszcza został wyremontowany i odnowiony z dobrowolnych datków rodaków zamieszkałych w Ameryce.
W wyniku usilnych starań doprowadził do ponownego wznowienia w 1929 przerobu mleka w miejscowej mleczarni, a jemu samemu powierzono przewodniczenie rady nadzorczej. Należy zaznaczyć, że ks. Władysław był nie tylko ofiarnym duszpasterzem i wielkim społecznikiem, ale także znakomitym gospodarzem i zamiłowanym hodowcą. W dniu uruchomienia produkcji w odbudowanej mleczarni znalazł się jako pierwszy na liście dostawców mleka. Wieś zawdzięcza mu także zapoczątkowanie na terenie ówczesnej parafii hodowli bydła mlecznego rasy czerwonej polskiej.
Na uwagę zasługuje działalność polityczna księdza w szeregach PSL „Piast”. Dzięki jego pracy agitacyjnej stronnictwo odniosło duży sukces w wyborach do Sejmu Ustawodawczego w 1919 r. W 1926 roku przeszło do opozycji w stosunku do rządu. Pomimo złych nastrojów w szeregach „Piasta” w późniejszych latach jego wybitni działacze powiatowi, jak ks. Kędra i Stanisław Czuchnowski dalej prowadzili pracę organizacyjną. W czasie wyborów w 1928 r. proboszcz kandydował na senatora, lecz
nie otrzymał zgody ze strony episkopatu. W 1934 roku Łużna stała się siedzibą gminy zbiorowej, a ks. Władysław podczas wyborów do rady gromadzkiej otrzymał najwyższą ilość głosów.
Zmarł 1 czerwca 1946 roku, a kilka dni później cała parafia żegnała z głębokim smutkiem na cmentarzu w Łużnej swego wieloletniego proboszcza-działacza i dobroczyńcę.
Oprac. A. Wietrzyk
