KS. WŁADYSŁAW ĆWIKLIK

Urodził się 29 maja 1911 r. w Łużnej w powiecie gorlickim diecezji tarnowskiej. Święcenia kapłańskie otrzymał 29 czerwca 1936 r. w Tarnowie z rąk ks. bp. Franciszka Lisowskiego. Początkowo pełnił posługę kapłańską jako wikariusz w Dąbrowie Tarnowskiej a od 1 sierpnia 1938 r. w parafii p.w. Św. Katarzyny w Grybowie. Angażował się w akcję unijną w odniesieniu do Łemków i Ukraińców.

 Dnia 4 lipca 1941 r. gestapo sądeckie najechało Grybów aresztując ks. wikariusza Ćwiklika i trzech kleryków: Zbigniewa Bernackiego, Kazimierza Gomółkę i Tadeusza Schabowskiego. Wszyscy aresztowani przeżyli okrutne śledztwo w nowosądeckiej katowni gestapo i tarnowskim więzieniu. Po pewnym czasie zostali przetransportowani do obozu zagłady w Oświęcimiu. 

Księdzu Władysławowi udało się jeszcze przeżyć obozy w Gross Rosen, Sachsenhausen, Mauthausen i Dachau. Podczas pobytu w obozach koncentracyjnych wraz z innymi kapłanami spieszył z posługą kapłańską współrodakom i potajemnie odprawiał niedzielne msze święte przed brzaskiem dnia pośród panujących ciemności. Za kielich służyła wtedy szklanka, a za mszał przemycony do obozu potajemnie podręczny mszalik dla wiernych. 

Po wyzwoleniu 3 czerwca 1945 władze amerykańskie przeniosły 5000 Polaków z obozu Dachau do Monachium na Freimann do byłych koszar SS. Znalazł się pośród blisko pięciuset księży, którzy natychmiast podjęli pracę duszpasterską na terenie Niemiec pośród byłych więźniów i przymusowych wysiedleńców, tzw. „dipisów”. W 1946 r. w Monachium (München) powołano do życia Caritas. Dyrektorem naczelnym tej dobroczynnej organizacji został wikariusz generalny kurii biskupiej zaś jej sekretarzem ks. Władysław Ćwiklik. 

W 1947 roku został mianowany proboszczem polskiej parafii przy kościele św. Barbary w Monachium, a od 1950 r. pełnił również obowiązki kierownika Caritasu Polskiego w Niemczech.

W 1952 r. wyjechał do Stanów Zjednoczonych. Wspierał kapłanów pracujących za granicą i różne instytucje kościelne. Zmarł 2 kwietnia 1977 roku.

Opracowanie: Aleksander Wietrzyk