JÓZEF TARSA

Urodził się 2 września 1914 r. w Woli Łużańskiej w rodzinie chłopskiej Szymona i Marii z domu Rybczyk, gdzie ukończył szkołę powszechną. W 1932 r. podjął pracę w prze­myśle ceramicznym w Gorli­cach. Służbę wojskową odbył w Brzeżanach – kresowym mieście powiatowym (obecnie Bereżany na Ukrainie). Przedwojenną polskość miasta akcentował stacjonujący tam pułk WP, liczący tysiąc żołnierzy i oficerów z rodzinami. Podczas dalszej służby otrzymał przydział do broni pancernej.

W czasie kampanii wrześniowej walczył w szeregach Armii Poznań i uczestniczył w bitwie nad Bzurą, gdzie dostał się do niemieckiej niewoli. Został wywieziony do Austrii w pobliżu granicy szwajcarskiej. Podczas nalotu alianckiego udało mu się zbiec z niewoli i przedostać do Szwajcarii. W Genewie trafił pod opiekę polskich internowanych żołnierzy, którzy ułatwili mu przedostanie się do II Korpusu Polskiego gen. Andersa. We Włoszech otrzymał przydział do 3 Dywi­zji Strzelców Karpackich pod dowództwem gen. Bolesława Bronisława Ducha (1896-1980).

Józef Tarsa prze­szedł całą kampanię włoską. Wziął udział w bitwie pod Monte Cassino, atakując wzgórza San Angelo I i San Angelo II. Po zdobyciu klasztoru walczył o wyzwolenie Ancony i Bolonii.

Po zakończeniu II wojny światowej, po krótkim pobycie we Włoszech i Wielkiej Brytanii w stopniu starszego kaprala powrócił do kraju i podjął pracę w przemyśle naftowym. Zmarł 11 października 2002 r. i spoczął na cmentarzu parafialnym w Bystrej.

Oprac. A. Wietrzyk