JAN LIBRONT

Jan Libront, syn Józefa i Franciszki Job, urodził się 11 lutego 1918 roku w Biesnej. Ukończył trzyklasową szkołę powszechną w Siedliskach, a następnie siedmioklasową w Bobowej.

W 1938 roku wstępuje jako ochotnik do 6 Pułku Artylerii Lekkiej w Krakowie, gdzie kończy szkołę podoficerską i uzyskuje awans na kaprala. W pułku prowadzi zajęcia z młodszym rocznikiem.

W kampanii wrześniowej 1939 bierze udział w walkach jako zwiadowca 4 baterii. W dniu 21 września koło Ciechanowa trafia do niewoli niemieckiej, lecz ucieka z transportu jenieckiego i przedostaje się do Biesnej.

Po powrocie planuje akcje dywersyjne z kierownikiem szkoły powszechnej w Siedliskach T. Wysowskim. W kwietniu 1940 roku przedostaje się przez granicę słowacką i węgierską do Jugosławii, skąd odpływa statkiem do Libanu, gdzie jako artylerzysta wstępuje do Polskiej Brygady Karpackiej. W Tel Awiwie kończy polskie gimnazjum. Walczy pod Tobrukiem, Bardią, Gazalą, Mersą i Mathru. W 1942 kończy szkołę oficerską i zostaje przeniesiony do RAF-u. W Kanadzie przechodzi przeszkolenie nawigatora i walczy w powietrzu do końca II wojny światowej.

Zdemobilizowany w 1947 roku emigruje do Kanady, gdzie zakłada rodzinę, kończy college i uniwersytet, zostając dyplomowanym inżynierem stanu Kalifornia w USA. Na terenie Kanady i poza jej granicami pełni wysokie funkcje jako szef personelu technicznego na szczeblu korporacji. Po przejściu na emeryturę wykłada w miejscowej szkole technicznej.

Daje się namówić do wejścia w skład londyńskiego rządu emigracyjnego, wpierw jako minister bez teki, a potem jako minister planowania i spraw emigracyjnych. W latach 1978-1980 dwukrotnie w rządzie londyńskim Kazimierza Sabbata pełni funkcję wicepremiera.

Działalność polityczną kończy jako Kanclerz Orderu Polonia Restituta. Wchodzi także w skład komisji negocjującej w 1990 roku przekazanie uprawnień rządu emigracyjnego do Warszawy. W tymże roku inżynier Jan Libront zostaje awansowany do rangi generała dywizji przez prezydenta RP na uchodźstwie, a od królowej Kanady Elżbiety II otrzy­muje dziedziczny herb, którego może używać on sam i jego potom­kowie.

Podczas odwiedzin stron ojczystych w 2001 roku gen. Jan Libront przekazuje Muzeum Regio­nalnemu PTTK im. I. Łukasiewicza w Gorlicach gobelin, przedstawiający herb. Wśród przekazanych pamiątek figurują też odznaczenia, m.in.: Wielka Wstęga Orderu Orła Białego, Order Polonia Restituta, Or­der I’Etoile de la Paix, Order Rycerzy Maltańskich, a także Krzyż Walecznych, Srebrny Krzyż Zasługi, Złoty Krzyż Zasługi z Mieczami, dekrety nadania Krzyża Virtuti Militari V i IV klasy, Defense Medal, War Medal, Italy Star i Africa Star. Po przekazaniu pamiątek w sierpniu 2001 r. w muzeum została otwarta ekspozycja, poświęcona jego osobie, która cieszyła się dużym powodzeniem zwiedzających.

Jan Libront zmarł w Kanadzie 3 kwietnia 2013 roku.

Oprac. A. Wietrzyk