EDWARD HALBOŻEK

Urodził się 2 stycznia 1920 r. w Szalowej. Był synem ro­botnika Jana i Zofii z Wojtasów. W 1934 r. rozpoczął naukę w Gimnazjum im. M. Kromera w Gorlicach, a następnie uczęszczał do Państwowego Gimnazjum im. Króla St. Leszczyńskiego w Jaśle.

Po wrześniu 1939, po zrealizowaniu materiału nauczania klasy maturalnej w ramach tajnego naucza­nia, zdał maturę w 1941 r. przed tajną komisją w Gorlicach, a świadectwo maturalne uzyskał po weryfikacji w maju 1945 roku.

W latach 1940-43 pracował w Spółdzielni Rol­niczo-Handlowej w Szalowej, był kierownikiem aprowizacji, a następnie pracował jako dyżur­ny ruchu na stacji kolejowej w Stróżach. Od lipca 1941 do grudnia 1944 r. był nauczycielem w zakresie szkolnictwa średniego na tajnych kompletach w Szalowej, zorganizowanych przez H. Mordawską.

Po zakończeniu działań wojennych wyjechał do Nałęczowa k. Lublina, gdzie znalazł zatrudnienie jako nauczyciel w tamtejszym Gimnazjum i Lice­um Spółdzielczym. Od października 1947 do lutego 1949 r. był członkiem, a później prezesem miejscowej Spółdzielni Owocarskiej „Ogrod­nik”. W szkolnictwie nałęczowskim pracował do sierpnia 1951 r. Zorganizował w szkole pracownię przedmiotową, dobrze wyposa­żoną w pomoce naukowe. W 1945 r. podjął studia na Wydzia­le Prawa i Nauk Społecznych Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Dyplom magistra nauk społeczno-ekonomicznych uzyskał w maju 1950 r. W następnych latach ukończył jeszcze Studium Nauczycielskie (matematyka) oraz studio­wał dwa lata na Wydziale Mechanicznym Wieczoro­wej Szkoły Inżynierskiej w Lublinie.

W 1951 r. pod­jął pracę w Państwowych Szkołach Budownictwa i Geodezji w Lublinie Do sierpnia 1952 roku pełnił funkcję zastępcy dyrektora ds. pedagogicznych, później do 1975 r. piastował stanowisko dyrektora naczelnego, a w latach 1975-1980 r. był zastępcą kierownika warsztatów szkolnych. Dyrektor Halbożek dokonał rozbudowy zespołu szkół. Utwo­rzył Szkołę Rzemiosł Budowlanych, Technikum Budowlane dla Pracują­cych, Wydział Zaoczny Technikum Budowlanego, Policealne Studium Bu­dowlane oraz przejściowo Szkołę Majstrów Budow­lanych. W ostatnim okresie swej dyrektury przystąpił do organizowania Zasadniczej Szkoły Górniczej, której absolwenci mieli służyć Lubelskie­mu Zagłębiu Węglowemu. Jego zasługą było zakończenie budowy gmachu szkolnego, wzniesienie budynku internatu oraz wyposażenie gabinetów przedmiotowych w pomoce naukowe. 4 stycznia 1973 dyr. Halbożek wraz z dziewięcioma nauczycielami zostali laureatem zespołowym nagrody I stopnia Ministra Oświaty i Wychowania.

Zawarł związek małżeński z Janiną Kosmala (1926-1982), która pracowała jako bibliotekarka w Zespole Szkół Gastronomicznych w Lublinie. Doczekali się potomstwa: syna Jacka i córki Anny.

Edward Halbożek odznaczał się dużą aktywnością społeczno-polityczną w ruchu ludowym, w Miejskiej Rady Narodowej (radny od 1954 do 1973 r.) i Związku Nauczycielstwa Polskiego. Od 1947 r. był działaczem SL i ZSL w Nałęczowie, a w latach 1963-1971 w Lublinie.

Przed przejściem na emeryturę w 1980 r. otrzymał indywidualną Nagrodę MOiW za „wybitne osiągnięcia w pracy dydaktycznej i wychowawczej”. Został odznaczony m.in.: Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Zło­tym Krzyżem Zasługi, Medalem KEN i Złotą Odznaką ZNP.

Zmarł 15 października 1985 r. w Lublinie i spoczął na cmentarzu komunalnym na Majdanku.

Oprac. wg Z. Muszyńskiego